May 29-30, 2010.
Call time: 5:00am
Departure: 5:30am
Lobo, Batangas.
Yehey! Outing ng BPSO (scholarship namin). Sakto. Walang magawa sa bahay eh. At nasasayang ang summer ko. Wee! ♥ Sa pinakalikod ng bonggang Makati Bus kami nakapwesto. At syempre excited ako. Hindi pa ako nakakapunta sa Batangas eh. Atsaka matagal-tagal na rin akong hindi nakakauwi sa Aklan kaya nakalimutan ko na yung amoy ng dagat. Noong una, syempre ine-enjoy ang sarili sa biyahe. Hello, nature. Hello, green things. Hello, mountains. Hello, cows, carabaos, and goats. Hello, Batangas. HELLO, SUMMER! :) Pero ang haba pala. Tapos pinalipat pa kami nila Kuya Tolits kasi maglalaro sila ng baraha sa likod. Napunta ako sa pangdalawahan na upuan, katabi si Jerome ata. Ang tahimik niya nga eh, nakakahiya dumaldal kaya nanahimik na lang ako, nakinig ng music, naglaro sa cell phone at kung anu-ano na para akong may sariling mundo, at natulog. Nasa loob na kami ng Batangas nung natulog ako. Paggising ko, wala pa rin kami sa venue. So tulog ulit. Paggising ko, may nakita na 'kong arko na nakalagay: "Welcome to Lobo Resort" 10:19am. Tapos paakyat pala yun ng bundok. Paliko-liko yung daan paakyat. Halos pang-one way lang yung daanan. May mga nadaanan din kaming mga bangin. Basta, nakakakaba at nakakahilo. Parang hindi pa matapos-tapos, 11:49am na sa cell phone ko. Mga 12 something na siguro kami nakarating sa resort. Pinakauna kong nasabi, "Shet! Ang ganda ng dagat!" Maganda talaga! Blue kung blue. ♥ Yun. Pero hindi kami pumunta doon para magswimming lang. May agenda para sa event. Nakaschedule lahat ng magaganap. Pwede lang magswimming kapag free time at kung sinabi ng ExeCom. Bawal din ang night swimming. Pagdating, nagpahinga at naglunch. Tapos free time na, yehey! :)) Bihis-bihis, nakiburaot ng sunblock, nagtatatakbo papunta sa beach. Ang linaw ng tubig. Hindi kasi karamihan yung mga tao. Ewan ko, baka naligaw o naaksidente sa bangin habang papunta. Kasi as in halos kami lang ang nandun. Kaunti lang yung pami-pamilyang nagpunta. Dahil hindi ako marunong lumangoy, gilid-gilid lang ang rampa. Paupo-upo lang sa tabi. Pahukay-hukay at pasulat-sulat lang sa buhangin. Aba, may nabiktima agad ng sea urchins. Nagtanong ako kung anong itsura nun para alam ko kasi praning ako at damang-dama ko na susunod ako. Ang sagot sa'kin ni Rellen, hindi ko naman daw makikita yun. Invisible? K. Sabi ni Lorenzo lumusong daw ako kasi baka ma-sunburn ako. Hindi kami close. Ka-committee ko lang siya. Oo, takot akong mangitim bigla. At hindi naman talaga dapat ako magbabasa sa dagat kung hindi lang nila ako sinabuyan paglapit ko sa dagat. Adik siya! HAHA. Hindi, making friends lang naman, at ayos lang. Paglusong ko, sinama ako nila Rellen at Camille hanggang sa boundary ng pwedeng languyin. Nung pabalik na at malapit sa buhanginan, may nakita akong itim na bato, malaki-laki siya. Sakto ang laki sa buong paladko. Ang ganda niya tingnan galing sa taas. Dadamputin ko sana pero alam kong hindi ko abot. Umalon bigla, tapos feeling ko hihigupin ako ng dagat palayo. Pagtapak ko, hanep sa sakit. Doon ko naisip na letsugas, sea urchin na yung natapakan ko. Looks can be deceiving talaga, bwiset na "bato" yun. Ang sakit! Nyeta. Paika-ika tuloy yung lakad ko kasi malamang babaon lalo kapag derecho. "Shet! Ang dami sa kanya," "Pwede mouth-to-mouth resocitation na lang?" "Patingin ako, patingin." Inggit? Tapakan nyo din. >:P Record-breaker ako. Nasa 30+ yung nakatusok sa paa ko, sa kanila nasa isa, apat, at dose lang. Wagi! =)) (Nabibilang siya, kulay itim eh) Sabi daw ng mga taga-doon, calamansi/suka/ihi daw para matunaw yung tinik-tinik. Syempre jolamansi na, 'di ba? :))
May games nung hapon, per cottage yung laban. Hindi ako kasali sa sack race. Sa duck walk, puzzle, at tug of war lang. Hindi na natuloy yung dodge ball. Nung gabi naman, may Mutya ng Gabi pa. Lagpas alas dose na kami nakabalik sa cottage. Dinerecho tulog ko na, masakit pa ngipin ko eh. May mga nag-inuman pa pala na alas dos na eh, hindi pa tapos. Alas sais pa naman yung naka-schedule na gising.
Kinaumagahan, wala kaming nagawang kahit ano sa schedule dahil late na ang gising ng lahat. At napag-isipan ng ExeCom na i-enjoy na lang yung outing. Lusong ulit, syempre. Nakatsinelas nga lang. Pero pwede na rin kaysa maburyo sa cottage habang nagpapakasunog at nagbabasaan ang karamihan. May nahuli pa silang blue na jellyfish. Alas tres kami umalis sa resort.
Over all, masaya naman. Hindi ko na kinailangan mag-uwi ng buhangin, kusa ng lumapit sa'kin yung remembrance eh. Makakalimutan ko ba naman yung lugar na yun? Ang sakit kaya sa paa. :)) Pero sobrang ganda talaga nung venue. Sa sobrang ganda, ayos na sa'kin na dun na tumira. Kaso syempre, going home na lang din. May mga nakilala rin akong bagong kakilala(?) HAHA redundant. Sana yearly na yung outing. Tsaka sana hindi na ikaltas sa stipend namin yung 300 para dun. Ang hoping ko. =))))
Sea urchins + Friends + Cottage 1 + Beach + Mountains + Cliffs + Trees + Animals + Greeeen + Batangas = FUN SUMMER VACATiON. ♥ ♥ ♥
Call time: 5:00am
Departure: 5:30am
Lobo, Batangas.
Yehey! Outing ng BPSO (scholarship namin). Sakto. Walang magawa sa bahay eh. At nasasayang ang summer ko. Wee! ♥ Sa pinakalikod ng bonggang Makati Bus kami nakapwesto. At syempre excited ako. Hindi pa ako nakakapunta sa Batangas eh. Atsaka matagal-tagal na rin akong hindi nakakauwi sa Aklan kaya nakalimutan ko na yung amoy ng dagat. Noong una, syempre ine-enjoy ang sarili sa biyahe. Hello, nature. Hello, green things. Hello, mountains. Hello, cows, carabaos, and goats. Hello, Batangas. HELLO, SUMMER! :) Pero ang haba pala. Tapos pinalipat pa kami nila Kuya Tolits kasi maglalaro sila ng baraha sa likod. Napunta ako sa pangdalawahan na upuan, katabi si Jerome ata. Ang tahimik niya nga eh, nakakahiya dumaldal kaya nanahimik na lang ako, nakinig ng music, naglaro sa cell phone at kung anu-ano na para akong may sariling mundo, at natulog. Nasa loob na kami ng Batangas nung natulog ako. Paggising ko, wala pa rin kami sa venue. So tulog ulit. Paggising ko, may nakita na 'kong arko na nakalagay: "Welcome to Lobo Resort" 10:19am. Tapos paakyat pala yun ng bundok. Paliko-liko yung daan paakyat. Halos pang-one way lang yung daanan. May mga nadaanan din kaming mga bangin. Basta, nakakakaba at nakakahilo. Parang hindi pa matapos-tapos, 11:49am na sa cell phone ko. Mga 12 something na siguro kami nakarating sa resort. Pinakauna kong nasabi, "Shet! Ang ganda ng dagat!" Maganda talaga! Blue kung blue. ♥ Yun. Pero hindi kami pumunta doon para magswimming lang. May agenda para sa event. Nakaschedule lahat ng magaganap. Pwede lang magswimming kapag free time at kung sinabi ng ExeCom. Bawal din ang night swimming. Pagdating, nagpahinga at naglunch. Tapos free time na, yehey! :)) Bihis-bihis, nakiburaot ng sunblock, nagtatatakbo papunta sa beach. Ang linaw ng tubig. Hindi kasi karamihan yung mga tao. Ewan ko, baka naligaw o naaksidente sa bangin habang papunta. Kasi as in halos kami lang ang nandun. Kaunti lang yung pami-pamilyang nagpunta. Dahil hindi ako marunong lumangoy, gilid-gilid lang ang rampa. Paupo-upo lang sa tabi. Pahukay-hukay at pasulat-sulat lang sa buhangin. Aba, may nabiktima agad ng sea urchins. Nagtanong ako kung anong itsura nun para alam ko kasi praning ako at damang-dama ko na susunod ako. Ang sagot sa'kin ni Rellen, hindi ko naman daw makikita yun. Invisible? K. Sabi ni Lorenzo lumusong daw ako kasi baka ma-sunburn ako. Hindi kami close. Ka-committee ko lang siya. Oo, takot akong mangitim bigla. At hindi naman talaga dapat ako magbabasa sa dagat kung hindi lang nila ako sinabuyan paglapit ko sa dagat. Adik siya! HAHA. Hindi, making friends lang naman, at ayos lang. Paglusong ko, sinama ako nila Rellen at Camille hanggang sa boundary ng pwedeng languyin. Nung pabalik na at malapit sa buhanginan, may nakita akong itim na bato, malaki-laki siya. Sakto ang laki sa buong paladko. Ang ganda niya tingnan galing sa taas. Dadamputin ko sana pero alam kong hindi ko abot. Umalon bigla, tapos feeling ko hihigupin ako ng dagat palayo. Pagtapak ko, hanep sa sakit. Doon ko naisip na letsugas, sea urchin na yung natapakan ko. Looks can be deceiving talaga, bwiset na "bato" yun. Ang sakit! Nyeta. Paika-ika tuloy yung lakad ko kasi malamang babaon lalo kapag derecho. "Shet! Ang dami sa kanya," "Pwede mouth-to-mouth resocitation na lang?" "Patingin ako, patingin." Inggit? Tapakan nyo din. >:P Record-breaker ako. Nasa 30+ yung nakatusok sa paa ko, sa kanila nasa isa, apat, at dose lang. Wagi! =)) (Nabibilang siya, kulay itim eh) Sabi daw ng mga taga-doon, calamansi/suka/ihi daw para matunaw yung tinik-tinik. Syempre jolamansi na, 'di ba? :))
May games nung hapon, per cottage yung laban. Hindi ako kasali sa sack race. Sa duck walk, puzzle, at tug of war lang. Hindi na natuloy yung dodge ball. Nung gabi naman, may Mutya ng Gabi pa. Lagpas alas dose na kami nakabalik sa cottage. Dinerecho tulog ko na, masakit pa ngipin ko eh. May mga nag-inuman pa pala na alas dos na eh, hindi pa tapos. Alas sais pa naman yung naka-schedule na gising.
Kinaumagahan, wala kaming nagawang kahit ano sa schedule dahil late na ang gising ng lahat. At napag-isipan ng ExeCom na i-enjoy na lang yung outing. Lusong ulit, syempre. Nakatsinelas nga lang. Pero pwede na rin kaysa maburyo sa cottage habang nagpapakasunog at nagbabasaan ang karamihan. May nahuli pa silang blue na jellyfish. Alas tres kami umalis sa resort.
Over all, masaya naman. Hindi ko na kinailangan mag-uwi ng buhangin, kusa ng lumapit sa'kin yung remembrance eh. Makakalimutan ko ba naman yung lugar na yun? Ang sakit kaya sa paa. :)) Pero sobrang ganda talaga nung venue. Sa sobrang ganda, ayos na sa'kin na dun na tumira. Kaso syempre, going home na lang din. May mga nakilala rin akong bagong kakilala(?) HAHA redundant. Sana yearly na yung outing. Tsaka sana hindi na ikaltas sa stipend namin yung 300 para dun. Ang hoping ko. =))))
Sea urchins + Friends + Cottage 1 + Beach + Mountains + Cliffs + Trees + Animals + Greeeen + Batangas = FUN SUMMER VACATiON. ♥ ♥ ♥
No comments:
Post a Comment